Refki Morina: Vuçiç përdor gjuhën e luftës si instrument politik për presion dhe përfitime

Ish-profesori në Fakultetin e Sigurisë dhe Mbrojtjes, Refki Morina, ka deklaruar se retorika e luftës e presidentit serb Aleksandar Vuçiç nuk ka për qëllim nisjen e një konflikti të hapur, por shërben si mjet politik për të ushtruar presion dhe për të përfituar në nivel strategjik.

Sipas Morinës, përdorimi i gjuhës së tensionit nga ana e Vuçiçit lidhet me disa objektiva të qarta që janë presioni i qartë ndaj Kosovës dhe Perëndimit, ruajtjen e ndikimit rus në rajon dhe kontrollin e veriut të Kosovës.

Morina thekson se qëllimi kryesor i kësaj qasjeje nuk është një luftë e hapur, e cila do të kishte pasoja të mëdha për vetë Serbinë, por përdorimi i kërcënimit të luftës si instrument politik për të fituar kohë, ndikim dhe lëshime nga faktorët ndërkombëtarë.

Postimi i plotë i tij:

Qëllimet e Vuçiçit kur përdor gjuhën e luftës zakonisht lidhen me disa synime politike e strategjike si :

– Presion ndaj Kosovës dhe Perëndimit – duke përdorur kërcënimin e luftës, Vuçiç synon ta mbajë Kosovën nën tension, të ndalojë fuqizimin e saj ndërkombëtar dhe të fitojë më shumë lëshime në dialog.

– Mobilizim i opinionit të brendshëm – retorika e luftës përdoret për ta forcuar pozitën e tij politike në Serbi, duke e paraqitur veten si mbrojtës të kombit dhe duke larguar vëmendjen nga problemet e brendshme (ekonomike, korrupsioni, pakënaqësitë sociale).

– Ruajtja e ndikimit rus – duke e mbajtur të hapur “kartën e luftës”, Vuçiç i shërben edhe interesave ruse në Ballkan, sepse tensionet në rajon e bëjnë më të vështirë integrimin euroatlantik të Kosovës e Bosnjës dhe dobësojnë BE-në.

– Shantazh strategjik – retorika e luftës i shërben si mjet për të marrë përfitime ekonomike, politike apo të sigurisë nga BE dhe SHBA, me mesazhin: “Nëse nuk më mbështesni, rajoni rrezikon destabilizim”.

– Ruajtja e kontrollit mbi veriun e Kosovës – përmes tensioneve të vazhdueshme, Vuçiç synon të mbajë ndikim të drejtpërdrejtë në veri, duke e përdorur si levë politike në negociata.

Pra, qëllimi kryesor nuk është: Jo domosdoshmërisht një luftë e hapur (sepse kjo do të sillte pasoja të mëdha për Serbinë), por kërcënimi me luftë si instrument politik, për të fituar kohë, ndikim dhe lëshime. /Gazeta10/