A mund të përfitojnë banorët e huaj nga “sekreti bankar” zviceran?

Sekreti bankar i Zvicrës është legjendar, por a vlen për çdo banor, pavarësisht nga kombësia e tyre? Është shkruar shumë për sekretin bankar të famshëm (dhe famëkeq në të njëjtën kohë) të Zvicrës, dhe disa nga informacionet janë plot me keqkuptime. Prandaj, nuk është për t’u habitur që të huajt që vendosen në vend dhe […] The post A mund të përfitojnë banorët e huaj nga “sekreti bankar” zviceran? appeared first on Albinfo.

A mund të përfitojnë banorët e huaj nga “sekreti bankar” zviceran?

Sekreti bankar i Zvicrës është legjendar, por a vlen për çdo banor, pavarësisht nga kombësia e tyre?

Është shkruar shumë për sekretin bankar të famshëm (dhe famëkeq në të njëjtën kohë) të Zvicrës, dhe disa nga informacionet janë plot me keqkuptime.

Prandaj, nuk është për t’u habitur që të huajt që vendosen në vend dhe hapin llogari në bankat zvicerane po pyesin veten se cila është e drejta e tyre për këtë “sekret”.

Por së pari… çfarë është saktësisht ky koncept?

Është e vërtetë që bankierët zviceranë kanë një reputacion të gjatë për të qenë të mbyllur kur bëhet fjalë për zbulimin e detajeve rreth llogarive të klientëve të tyre.

Por në vend që ta quajnë këtë praktikë “sekret bankar”, zviceranët i referohen asaj si “konfidencialitet i klientit”, i cili ka një bazë ligjore të hershme.

Ky legjislacion “mbron privatësinë financiare të qytetarëve nga qasja e paautorizuar nga palët e treta ose nga Shteti”.

Ja se si e shpjegon qeveria: “Sekreti bankar lind nga e drejta civile, veçanërisht detyrimi kontraktual i bankierit për të mbajtur informacionin personal të klientit të tij ose të saj konfidencial.

“Privatësia e klientit mbrohet gjithashtu nga dispozitat e përgjithshme të Kodit Civil Zviceran në lidhje me mbrojtjen e personalitetit dhe nga ligji për mbrojtjen e të dhënave.

“Për më tepër, sipas ligjit civil, legjislacioni bankar e konsideron konfidencialitetin e bankierit si një detyrim profesional, shkelja e të cilit është e dënueshme.”

Çfarë do të thotë kjo në praktikë?

Kjo e drejtë zbatohet kryesisht për qytetarët zviceranë me reputacion të mirë, megjithëse mund të hiqet dorë nga ajo në rastet e shkeljeve.

Për shembull, sipas platformës së konsumatorëve Moneyland, nëse bankat dyshojnë për pastrim parash, “atyre u lejohet të ndajnë informacionin e klientit me zyrën e raportimit të pastrimit të parave”, transmeton albinfo.ch.

Një shembull tjetër: “kur sekuestrohen asetet në një rast të mbledhjes së borxheve, bankat janë të detyruara t’u japin informacion zyrave të mbledhjes së borxheve dhe falimentimit në lidhje me bilancet e llogarisë së debitorit”.

Me fjalë të tjera, ekzistojnë situata specifike kur bankat jo vetëm që lejohen, por në fakt janë të detyruara të heqin dorë nga konfidencialiteti i tyre ndaj një klienti zviceran.

Po banorët e huaj?

E gjitha varet nga kombësia e personit.

Kjo sepse në vitin 2016 Zvicra kishte nënshkruar një marrëveshje automatike shkëmbimi informacioni (AEOI) me rreth 100 vende, duke përfshirë ato brenda Bashkimit Evropian, si dhe Shtetet e Bashkuara. Marrëveshja hyri në fuqi në vitin 2017.

Sipas kushteve të saj, “nëse mbajtësi i llogarisë ka rezidencë tatimore në një vend që mbulohet nga marrëveshja, bankat zvicerane automatikisht i paraqesin informacionin në lidhje me llogarinë e klientit Administratës Federale Zvicerane të Taksave”, shpjegoi Moneyland, shkruan thelocal. “Kjo zyrë më pas ia kalon atë autoritetit tatimor të vendit ku personi ka rezidencë tatimore.”

Prandaj, “një person që ka, për shembull, rezidencën e tij tatimore në Francë dhe një llogari bankare në Zvicër do të preket; në mënyrë të ngjashme, një person që banon në Zvicër dhe ka një llogari në Itali”, tha Fabrice Welsch, drejtor menaxhues i Divizionit të Menaxhimit të Aseteve dhe Tregtimit në bankën BCV.

“Kjo përfshin informacionin e mëposhtëm: emrin, adresën, statusin e rezidencës tatimore, numrin e llogarisë, bilancin e llogarisë, shumën e interesit, dividentët dhe të ardhurat e tjera të paguara në llogari dhe të ardhurat bruto nga shitja e aseteve financiare”, theksoi Welsch.

Kjo do të thotë që çdo shtetas i huaj me një rezidencë tatimore në një nga vendet që i nënshtrohen AEOI-së, nuk mund të mbështetet në sekretin bankar për ta mbrojtur atë.

I njëjti rregull vlen edhe për qytetarët amerikanë – madje edhe ata që kanë marrë shtetësinë zvicerane – sepse Uashingtoni i taton qytetarët e tij që jetojnë jashtë vendit.

Si rezultat, të gjithë amerikanët që jetojnë jashtë vendit duhet të deklarojnë llogaritë e tyre, si dhe asetet e tjera të mbajtura në bankat e huaja, te Uncle Sam – një detyrim i rëndë që i ka shtyrë shumë qytetarë amerikanë që banojnë jashtë vendit të heqin dorë nga shtetësia e tyre amerikane.

The post A mund të përfitojnë banorët e huaj nga “sekreti bankar” zviceran? appeared first on Albinfo.