Strehimi për refugjatët, komunat refuzohen nga pronarët

Nuk është vetëm në qytetet e mëdha që banesat e përballueshme janë të pakta. Kjo ndihet edhe nga komunitetet që strehojnë azilkërkuesit dhe duhet t’i përmbahen kufirit të qirasë. “Ka pak apartamente të lira në Sarganserland, pavarësisht se kush po kërkon,” thotë Erich Zoller, kryebashkiak i Quarten SG.

Përveç kësaj, “shumë pronarë privatë dhe menaxherë pronash nuk duan azilkërkues në blloqet e tyre,” thotë ai. Kjo e bën kërkimin jashtëzakonisht të vështirë. Ata gjithmonë thonë: “Azilkërkuesit nuk përshtaten me përzierjen e qiramarrësve”. Ai merr një refuzim të tillë çdo një ose dy muaj. Zoller shpreh keqardhje për qëndrimin e pronarëve privatë: “Nuk ka humor armiqësor ndaj refugjatëve, por ata nuk duan ta ngarkojnë veten me një problem të mundshëm”.

Komunat janë paguesit më të sigurt. Aktualisht janë 45 azilkërkues të strehuar në lagje – tre persona më pak se sa parashikon çelësi i shpërndarjes. Shumica e tyre jetojnë në një bllok banesash që i përket një fondacioni social. “Një goditje e fatit,” thotë Zoller. Por edhe rrezik përqendrimi: “Nëse deklarojnë se u duhet hapësira për përdorim vetjak, kemi problem”.

Që nga mesi i janarit, qeveria federale ka dërguar më pak azilkërkues nga Ukraina. Qëllimi është të lehtësohet barra mbi komunat dhe kantonet, të cilat kishin paralajmëruar më parë për “kolapsin e sistemeve të tyre të azilit”. Tashmë caktohen 200 persona më pak në muaj. “Një pikë në oqean kur e zbërtheni në bashki”, thotë Zoller. Për shkak se pronarët privatë shpesh nuk duan azilkërkuesit në bllok, ata janë të vendosur kryesisht në prona që i përkasin komunës.

Quarten nuk është një rast i izoluar: Sirnach TG po kërkonte “urgjentisht” strehim për gjashtë refugjatë ukrainas në nëntor pasi qiradhënësi e ndërpreu kontratën. Presidenti i Matzingen tha gjithashtu për “Thurgauer Zeitung” se komunitetet po merrnin gjithnjë e më shumë refuzime nga pronarët dhe nuk po arrinin kuotën e tyre.

Brittnau AG njoftoi në dhjetor se nuk mund të përmbushte detyrimin e saj për të pranuar refugjatë. Dhe Elsau ZH duhej të merrte me qira një ndërtesë apartamentesh gjatë verës për shkak të rritjes së kuotës së azilit. Bashkia tha për gazetën “Landbote”, duke iu referuar kërkesës së lartë: “Azilkërkuesit, ose më mirë ne – bashkia – nuk jemi në krye të listës si qiramarrës”.

Mbetet e paqartë se sa komuna nuk janë në gjendje të përmbushin kuotën e tyre dhe sa shpesh ato refuzohen nga pronarët privatë. As Sekretariati Shtetëror për Migrim dhe as Asociacioni i Komunave nuk kanë një pasqyrë të kësaj.

Gregor Rutz, Këshilltar Kombëtar i SVP dhe President i Shoqatës së Pronarëve të Shtëpive, nuk e sheh problemin tek pronarët: “Kemi shumë azilkërkues në Zvicër dhe shumë që mbeten pasi kërkesat e tyre janë refuzuar.” Fakti që infrastruktura e komunave është e pamjaftueshme është vetëm një pasojë e kësaj.

Beat Walti, Këshilltar Kombëtar i FDP-së dhe President i Shoqatës Zvicerane të Pasurive të Paluajtshme, flet gjithashtu për probleme të përgjithshme siç është mungesa e hapësirës për banim. Ai është i ri për faktin se komunat po refuzohen nga pronarët kur kërkojnë strehim për refugjatët: “Deri më tani, më së shumti kam dëgjuar se njerëzit që janë atje nuk mund të gjejnë apartament për shkak të azilkërkuesve.”

Sipas Janine Michel nga Kryqi i Kuq Zviceran (SRC), megjithatë, do të ishte e rëndësishme që pronarët të hapnin dyert për refugjatët: “E bën më të lehtë integrimin dhe asimilimin në lagje nëse refugjatët mund të jetojnë në apartamente në vend të strehimit kolektiv.”

Kantonet gjithashtu ndonjëherë thonë se po përpiqen të ofrojnë strehim të mjaftueshëm. Një sondazh prej 20 minutash tregoi se katër nga 26 kantone aktualisht operojnë strehim nëntokësor për azil (shih kutinë). Një akomodim i tillë në objektet e mbrojtjes civile lejohet deri në fund të vitit – në situata emergjente. Shumë kantone flasin për një situatë “të tensionuar” për shkak të tregut “të tharë” të banesave.

Situata është veçanërisht kritike në kantonin e Lucernit. Deri në fund të vitit 2025, 700 vende në marrëveshjet e përkohshme të qirasë do të humbasin: “Megjithë përpjekjet më të mëdha, nuk ka zgjidhje deri më sot për të zëvendësuar këto vende dhe për të plotësuar kërkesën gjithnjë në rritje”, thanë ata në përgjigje të një hetimi. Kësaj i shtohet edhe “rënia e solidaritetit” të popullsisë.

Nëse numri i kërkesave për azil dhe mbrojtje nuk ulet, viti 2025 do të jetë më sfidues se tre vitet e fundit të krizës: “Ne ndoshta do të detyrohemi të vëmë në funksion më shumë objekte të mbrojtjes civile”. Kantoni St. gjithashtu duhet t’i drejtohemi kësaj forme akomodimi.”/20minuten

The post Strehimi për refugjatët, komunat refuzohen nga pronarët appeared first on Albinfo.