Mungesa e strehimit për punëtorët sezonalë shqetëson rajonet turistike zvicerane

Me afrimin e festimeve të Pashkëve dhe fluksin turistik që sjellin ato, mungesa e strehimit për punëtorët sezonalë ka dalë sërish në qendër të vëmendjes në Zvicër. Javën e kaluar, punëdhënësit, hotelierët dhe përfaqësuesit politikë nga zonat turistike u mblodhën në një takim kombëtar për të diskutuar zgjidhje të mundshme ndaj kësaj krize që po ndikon drejtpërdrejt në funksionimin e sektorit të turizmit, shkruan RTS, transmeton albinfo..ch.

Një nga arsyet kryesore të mungesës së banesave është rritja e numrit të banesave të dyta. Ligji i njohur si Lex Weber, i cili u miratua në vitin 2012 për të kufizuar ndërtimin e tyre, nuk zbatohet për ndërtesat e ndërtuara përpara hyrjes në fuqi të këtij ligji, gjë që e zbeh efektivitetin e tij në shumë rajone.

Martin Tchirren, drejtor i Zyrës Federale të Strehimit, theksoi në një intervistë për RTS se banesat parësore po zhduken gjithnjë e më shumë nga tregu për t’iu përshtatur tregut sekondar, i cili ofron çmime më të larta. “Kjo kalim i banesave nga një treg në tjetrin po e përkeqëson ndjeshëm situatën për punëtorët që duan të jetojnë dhe punojnë në resorte,” tha Tchirren.

Ndryshe nga e kaluara, kur mungesa e strehimit nuk paraqiste problem serioz për punësimin, sot situata ka ndryshuar rrënjësisht. Mungesa e fuqisë punëtore të kualifikuar dhe strehimit adekuat po bëhet një pengesë serioze për zhvillimin e qëndrueshëm të sektorit turistik.

Këshilltari kombëtar dhe profesori i turizmit, Christophe Clivaz, theksoi se bashkitë duhet të adoptojnë një qasje proaktive për strehimin. “Kjo nuk do të thotë që ato duhet të investojnë vetë, por të krijojnë kushte, të inkurajojnë dhe të ndihmojnë aktorët lokalë për të realizuar projekte të banesave për punonjësit,” u shpreh Clivaz. Sipas tij, nuk mjafton më të besohet se “tregu do ta zgjidhë vetë çështjen”, transmeton albinfo.ch.

Një shembull i praktikës së mirë vjen nga Grimentz-Zinal, ku kompania e ashensorëve të skive ka marrë vetë iniciativën për të siguruar strehim për punonjësit e saj. Drejtori i kompanisë, Pascal Bourquin, tregoi se ofrimi i një pakete që përfshin punën dhe strehimin e bën kompaninë më tërheqëse për punëtorët sezonalë. Megjithatë, kjo zgjidhje nuk është pa kosto – kompania paguan rreth 200,000 franga zvicerane për 84 kontrata qiraje gjatë gjithë vitit, një shpenzim që përfaqëson rreth 0.6% të xhiros vjetore.

“Është një shpenzim i madh,” pranoi Bourquin, “por do të ishte edhe më i madh nëse 15 punonjësit nuk do të kishin strehim dhe nuk do të vinin fare në punë.”

Në sfondin e mungesës strukturore të banesave dhe sfidave demografike, rajonet turistike po përballen me presionin për të gjetur zgjidhje afatgjata që ruajnë atraktivitetin dhe funksionalitetin e tyre ekonomik, veçanërisht në sezonet e ngarkuara si Pashkët dhe dimri, transmeton albinfo.ch.

The post Mungesa e strehimit për punëtorët sezonalë shqetëson rajonet turistike zvicerane appeared first on Albinfo.